Home
Werkwijze
Portfolio
Publicaties
Dissertatie
Varia
VARIA
COLUMN
De klompenmaker en de verkeerstechnicus
Het beroep van klompenmaker lijkt uitgestorven. En we zijn er niet rouwig om. O ja, er worden nog wel klompen gemaakt, maar dat gebeurt machinaal. En dan vooral voor toeristen. De tijd dat een klompenmaker voor moeilijke voeten speciale klompen kon maken -beter dan welk ander schoeisel dan ook- lijkt ver achter ons te liggen. Klompen zijn nostalgisch. Nee, geef dan maar Nikes. Die zijn pas cool!
Het lijkt er op, dat zo ook tegen de verkeerstechniek wordt aangekeken. Verkeerstechniek als specialistisch vakgebied lijkt 'out'. Nee, geef dan maar verkeersmanagement. Dat is pas uitdagend. O ja, er worden nog steeds verkeerstechnische oplossingen gemaakt. Maar de kennis daarvoor halen we uit de richtlijnen en handboeken. Vakkennis lijkt niet meer nodig. Alles is geüniformeerd. Bijna zijn we zover dat de designsoftware voor ons de juiste verkeerstechnische oplossing tekent. Machinaal.
De verkeerstechnische kennis verdwijnt met rasse schreden. En het lijkt er op dat in overheidsland dit niet echt als een probleem wordt onderkend. Een symptoom daarvan is, dat verkeerstechnische bijscholing thans geen prioriteit heeft. "Immers, die kennis hoort bij de adviesbureaus thuis!" Maar wat is het belang van een particulier bureau om technische kwaliteit te leveren, als die bij de opdrachtgever niet meer op waarde kan worden geschat?
Met als gevolg onnodig tijdverlies en ongevallen in het verkeer. Nikes kunnen de houten klompen vervangen. Maar dat geldt niet voor verkeersmanagement t.o.v. verkeerstechniek. Sommige verkeersregulerende maatregelen stellen juist hogere eisen aan de verkeerstechnische vormgeving. Daarvoor is een kwaliteitsslag nodig: verkeerstechnische kennis verrijkt met kennis van de verkeersstroomtheorie en verkeerspsychologie.
In CROWetcetera jrg. 5, nr 7 oktober 2010
COLUMN
De klompenmaker en de verkeerstechnicus
Het beroep van klompenmaker lijkt uitgestorven. En we zijn er niet rouwig om. O ja, er worden nog wel klompen gemaakt, maar dat gebeurt machinaal. En dan vooral voor toeristen. De tijd dat een klompenmaker voor moeilijke voeten speciale klompen kon maken -beter dan welk ander schoeisel dan ook- lijkt ver achter ons te liggen. Klompen zijn nostalgisch. Nee, geef dan maar Nikes. Die zijn pas cool!
Het lijkt er op, dat zo ook tegen de verkeerstechniek wordt aangekeken. Verkeerstechniek als specialistisch vakgebied lijkt 'out'. Nee, geef dan maar verkeersmanagement. Dat is pas uitdagend. O ja, er worden nog steeds verkeerstechnische oplossingen gemaakt. Maar de kennis daarvoor halen we uit de richtlijnen en handboeken. Vakkennis lijkt niet meer nodig. Alles is geüniformeerd. Bijna zijn we zover dat de designsoftware voor ons de juiste verkeerstechnische oplossing tekent. Machinaal.
De verkeerstechnische kennis verdwijnt met rasse schreden. En het lijkt er op dat in overheidsland dit niet echt als een probleem wordt onderkend. Een symptoom daarvan is, dat verkeerstechnische bijscholing thans geen prioriteit heeft. "Immers, die kennis hoort bij de adviesbureaus thuis!" Maar wat is het belang van een particulier bureau om technische kwaliteit te leveren, als die bij de opdrachtgever niet meer op waarde kan worden geschat?
Met als gevolg onnodig tijdverlies en ongevallen in het verkeer. Nikes kunnen de houten klompen vervangen. Maar dat geldt niet voor verkeersmanagement t.o.v. verkeerstechniek. Sommige verkeersregulerende maatregelen stellen juist hogere eisen aan de verkeerstechnische vormgeving. Daarvoor is een kwaliteitsslag nodig: verkeerstechnische kennis verrijkt met kennis van de verkeersstroomtheorie en verkeerspsychologie.
In CROWetcetera jrg. 5, nr 7 oktober 2010